wspólnik

wspólnik
{{stl_3}}wspólnik, -czka {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}fspulɲik{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}Pl {{/stl_37}}{{stl_8}}-cy{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_10}}m, f {{/stl_10}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_12}}ekon {{/stl_12}}{{stl_14}}Teilhaber{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}in{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}m(f), {{/stl_15}}{{stl_14}}Mitinhaber{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}in{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}m(f), {{/stl_15}}{{stl_14}}Gesellschafter{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}in{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}m(f), {{/stl_15}}{{stl_14}}Kompagnon {{/stl_14}}{{stl_15}}m; {{/stl_15}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}w kanzelarii prawniczej{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}Sozius {{/stl_14}}{{stl_15}}m; {{/stl_15}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}w spółdzielni{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}Genossenschaftler{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}in{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}m(f) {{/stl_15}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_12}}jur {{/stl_12}}{{stl_35}}przestępcy {{/stl_35}}{{stl_14}}Mittäter{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}in{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}m(f), {{/stl_15}}{{stl_14}}Komplize{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}-in{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}m(f); {{/stl_15}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}poplecznik{{/stl_13}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_13}}zausznik{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}Helfershelfer{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}-in{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}m(f) {{/stl_15}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • wspólnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. wspólnikicy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba robiąca coś wspólnie z kimś innym, także: uczestnicząca w przestępstwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wspólnik zabaw dziecięcych.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wspólnik — m III, DB. a, N. wspólnikkiem; lm M. wspólnikicy, DB. ów 1. «osoba biorąca wspólnie z kimś udział w jakimś przedsięwzięciu (często w działalności przestępczej); współuczestnik» Wspólnik przygód, zabaw. Wspólnik przestępstwa, kradzieży, napadu.… …   Słownik języka polskiego

  • cichy wspólnik — {{/stl 13}}{{stl 7}} pomocnik, udziałowiec w przedsiębiorstwie itp., którego istnienia się z reguły nie ujawnia {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spaść — 1. Ciężar, kamień spadł komuś z serca, z piersi «ktoś pozbył się troski, zmartwienia, doznał uczucia ulgi»: W takim razie załatwione! Ja Beatkę sam zawiadomię. Pojęcia nie masz, stary, jak się cieszę, kamień mi spadł z serca. J. Andrzejewski,… …   Słownik frazeologiczny

  • spadać — 1. Ciężar, kamień spadł komuś z serca, z piersi «ktoś pozbył się troski, zmartwienia, doznał uczucia ulgi»: W takim razie załatwione! Ja Beatkę sam zawiadomię. Pojęcia nie masz, stary, jak się cieszę, kamień mi spadł z serca. J. Andrzejewski,… …   Słownik frazeologiczny

  • zwłoka — Działać, grać, zagrać na zwłokę; gra na zwłokę «umyślnie, celowo opóźniać, opóźnić załatwienie jakiejś sprawy, podjęcie jakiejś decyzji itp.; umyślne, celowe opóźnianie załatwienia jakiejś sprawy»: Przeciąga pani przesłuchanie, gra pani na zwłokę …   Słownik frazeologiczny

  • cichy — cisi, cichszy 1. «mało słyszalny, niegłośny, niehałaśliwy» Cichy głos, śpiew, śmiech. Ciche dźwięki, kroki. przen. a) «nie zwracający na siebie uwagi otoczenia, skromny, małomówny, nieśmiały; skłonny do ustępstw, uległy, potulny, łagodny» Ciche,… …   Słownik języka polskiego

  • nielojalny — nielojalnyni 1. «nierzetelny, nieuczciwy w stosunkach z ludźmi, nie będący w porządku w stosunku do kogoś; świadczący o nielojalności» Nielojalny wspólnik. Nielojalna żona. Był nielojalny wobec przyjaciela. Nielojalna konkurencja. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • partner — m IV, DB. a, Ms. partnererze; lm M. partnererzy, DB. ów 1. «współuczestnik gry, zabawy, rozmowy itp.; towarzysz, wspólnik» Partner do rozmowy, do gry w tenisa, do tańca. Równorzędny partner w spółce handlowej. ∆ Partner życiowy «współmałżonek» 2 …   Słownik języka polskiego

  • udział — m IV, D. u, Ms. udziałale; lm M. y 1. «uczestniczenie w czymś; uczestnictwo» Powszechny, liczny udział w jakiejś imprezie. Bezpośredni, żywy udział w czymś. Udział w igrzyskach, w konkursie, w dyskusji, w zawodach sportowych. Koncert z udziałem… …   Słownik języka polskiego

  • wspólniczka — ż III, CMs. wspólniczkaczce; lm D. wspólniczkaczek forma ż. od wspólnik a) w zn. 1: Wspólniczka przestępcy. b) w zn. 2: Była wspólniczką zakładu krawieckiego …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”